เที่ยวเมืองเว เรณูนคร "หนาวลมที่เรณู" 2015

อากาศเย็นกำลังสบายยามเช้า แสงแดดที่แผดจนแสบผิวนิด ๆ ของสภาพอากาศยามสายถึงบ่ายคล้อย จ.นครพนม ไม่ได้ทำให้ความยิ่งใหญ่ สวยงามขององค์พระธาตุพนม ดูลดน้อยถอยลงแต่กลับคึกคัก ด้วยจำนวนผู้คนที่หนาตาและใบหน้าของแต่ละคนนั้น อิ่มเอิบด้วยความศรัทธาในความศักดิ์สิทธืแห่งองค์พระธาตุคู่บ้านคู่เมืองของชาวนครพนม และที่นี่ก็คือสถานที่แรกที่ผมได้สัมผัส จ.นครพนม และ ณ.สถานที่แห่งนี้ครับ ที่ทำให้การเดินทางครั้งนี้ของผมพิเศษสุด ๆ กว่าทุกครั้งที่ผ่านมา ผมขอย้อนความกลับไปถึงที่มาของทริปการเดินทางเมื่อ ท่านอดีตสมาชิกวุฒิสภาพ คุณวิทยา อินาลา ท่านได้เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในการจัดงาน "วันผู้ไทโลก 2015 ภายใต้ชื่องานหนาวลมที่เรณู" และพวกเราเหล่าพลพรรค ช่างภาพอิสระ จำนวนหนึ่งได้รับเกียรติเทียบเชิญไปเป็นนักท่องเที่ยวและผู้สื่อข่าวไปด้วยพร้อม ๆ กันที่นั่นและผมก็เป็นหนึ่งในจำนวนนั้นด้วย

ท่านอดีตวุฒิสมาชิก คุณวิทยา อินาลา

พระธาตุพนม พระธาตุคู่บ้านคู่เมืองของชาวนครพนม

ริมโขงยามเช้าฝั่งนครพนม 

วันผู้ไทโลก 2015 จัดขึ้นที่ อ.เรณูนคร จ.นครพนม งานที่ชาวผู้ไทจากหลายแห่งในภาคอีสาน

ของประเทศไทยและภูมิภาคอาเซียนมารวมตัวกัน เป็นงานจัดขึ้นเพื่อสืบสานสืบสานประเพณีวัฒนธรรมไปสู่รุ่นต่อรุ่นของชาวผู้ไท ชาวผู้ไทจากนครพนม มุกดาหาร ยโสธร สกลนคร กาฬสินธ์และร้อยเอ็ดต่างก็จัดการแสดงที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะถิ่นของตัวเอง มาโชว์ให้นักท่องเที่ยวผู่้มาเยือนได้เห็นถึงความงดงามในประเพณีและวัฒนธรรมของชาวผู้ไท

3 วัน 2 คืน ที่ใช้ชีวิตอยู่ใน เมืองเว เรณูนคร ได้สัมผัสวิถีชีวิตเรียบง่ายงดงามและมีตำนานของชาวผู้ไท ได้เห็นการร่ายรำ ฟ้อนผู้ไทที่งดงามจนรู้สึกเหมือนตัวเองตกอยู่ในภวังค์แน่นิ่งไปชั่วขณะ ฟ้อนผู้ไทสะกดให้ผมนั่งดูแบบเงียบๆ พร้อมชื่นชมไปการเยื้องย่างที่สง่างาม วงแขนร่ายรำที่อ่อนช้อยงดงามของสาวผู้ไท ส่วนหนุ่มผู้ไท ในชุดกางเกงขอก๊วย เสื้อม่อฮ่อม สีน้ำเงินสดขลิบแดงสด แสดงให้เห็นถึงความแข็งแรงเข้มแข็งของหนุ่มผู้ไท เป็นการฟ้อนที่แฝงวิถีชีวิตความเป็นอยู่ชาวผู้ไทไว้ในท่วงท่าลีลาของการฟ้อนรำ ที่ผสมผสานความอ่อนช้อยสวยงามของฝ่ายหญิงเข้ากับความแข็งแรงเข้มแข็งของฝ่ายชาย มันช่างกลมกล่อมลงตัวมากๆ การฟ้อนที่ดูเหมือนการเกี้ยวพาราสีหยอกล้อแลดูใกล้ชิดสนิทสนมกันอยู่ตลอดเวลา แต่ฝ่ายชายก็จะไม่มีสิทธิ์ถูกเนื้อต้องของฝ่ายหญิง จะเห็นได้ถึงการให้เกียรติซึ่งกันและกันของทั้งสองฝ่าย ฝ่ายหญิงรุกฝ่ายชายต้องถอย เป็นการฟ้อนรำที่ดูใกล้ชิดสนิทสนมกันมาก แต่จะไม่มีสิทธิ์ถูกเนื้อต้องตัวกัน เพราะว่าชาวเมืองเวเรณู ยังนับถือผีกันอยู่ ถ้าถูกเนื้อต้องตัวกันก็จะผิดผี และฝ่ายชายก็จะต้องเสียผี เสียงพิธีกร (ครูปุ๊ก) บนเวทีบรรยายให้ฟังว่า “ถูกมือเสียหมื่น ถูกที่อื่นเสียเป็นแสน” สาวผู้ไทเวลาที่อยู่ในชุดฟ้อนรำไม่ว่าจะวัยไหน ดูสวยงามไปหมดทุกคนเลยครับ

ก็คงต้องขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ ที่ชาวเมืองเว เรณูนคร 
ยังคงรักษาประเพณีและวัฒนธรรมที่ทรงคุณค่าของบรรพบุรุษเอาไว้
เพื่อสืบสานให้ชาวผู้ไทรุ่นใหม่และคนต่างถิ่น ได้สัมผัส...ได้ซึมซับเรียนรู้ความเป็นอยู่ของ
ชาวผู้ไทในอดีต
วิถีชีวิตของผู้คนที่นี่...อยู่กันอย่างเมตตากรุณา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ กตัญญูกตเวที มีน้ำใจให้กัน แบ่งปันกัน ภาคภูมิใจในขนบธรรมเนียม ประเพณีวัฒนธรรม การแต่งกาย และความเป็นอยู่จากร่องรอยอดีต ยังคงเอกลักษณ์ต่าง ๆ เอาไว้ให้ลูกหลานได้ภาคภูมิใจ ความซาบซึ้งใจกับผู้คนและวิถีชีวิตแบบชาวบ้าน ความมีน้ำใจยังพบเจอได้เสมอครับเมื่อมาเยือนเมืองเวเรณูนคร  

และทั้งหมดนี้คือมนต์เสน่ห์คือความงดงามที่ยากจะลืม ของเมืองเรณูนคร ผมบอกได้คำเดียวจากใจครับว่า "ชาวเมืองเวเรณูนคร ชาวผู้ไท....ไม่ว่าจะวัยไหน งดงามน้ำใจมากมายจริง ๆ ครับ”

..................................................